Από τα υδάτινα όρια του Βάλτου βρίσκουμε γεύσεις και φωτογραφίες για να σας ταξιδέψουμε και ιστορίες τόπων και ανθρώπων να σας διηγηθούμε!

Από τα ψηλά βουνά του Ορεινού Βάλτου με τις απότομες πλαγιές και τα πυκνά δάση έως τον γαλήνιο Αμβρακικό κόλπο, ο Βάλτος περιμένει να εξερευνήσετε τη φύση του και να γνωρίσετε τους ανθρώπους του!

  

Τοπική Κουζίνα

     Αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής της τοπικής γαστρονομίας είναι τα γαλακτοκομικά. H μακρά παράδοση της τυροκομίας, το κλίμα και η ορεινή, κυρίως, μορφολογία του Βάλτου με την οργιώδη βλάστηση, συντηρούν ένα μεγάλο αριθμό αιγοπροβάτων. Το γάλα τους παράγει τυριά με ελαφρώς πικάντικη γεύση, τα οποία έχουν γίνει γνωστά σε ολόκληρη την Ελλάδα. Στην ευρύτερη περιοχή της Αμφιλοχίας λειτουργούν αρκετές τυροκομικές μονάδες που συλλέγουν καθημερινά γάλα από όλη την περιοχή του Βάλτου και παρασκευάζουν τα ονομαστά τυριά Αμφιλοχίας, Γραβιέρα, Κεφαλογραβιέρα, Φέτα, Πεκορίνο, Μυζήθρες, και Ανθότυρα τα βρίσκουμε πλέον σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας.

     Ο μεγάλος αριθμός αιγοπροβάτων μας δίνει και ιδιαιτέρως νόστιμα κρέατα. Δεν υπάρχει μεγάλη γιορτή, Πάσχα, Πρωτοχρονιά, Δεκαπενταύγουστος, τοπικά πανηγύρια και ονομαστικές εορτές, κατά την οποία κάθε οικογένεια να μην ψήνει αρνί ή κατσίκι στη σούβλα. Όμως, αυτά τα εύγευστα κρεατικά θα τα βρείτε και στις ψησταριές σχεδόν κάθε χωριού του Βάλτου. Κοντοσούβλια, κοκορέτσια και προβατίνες ψήνονται και αρωματίζουν τον αέρα, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.Οι Βαλτινοί συντηρούν, ακόμη, αρκετά οικόσιτα ζώα για την συμπλήρωση της διατροφής τους. Τα κοτόπουλα είναι τα πλέον συνηθισμένα ζώα που συναντώνται σχεδόν σε κάθε σπίτι στα χωριά του Βάλτου, από τα οποία οι κάτοικοι παίρνουν ολόφρεσκα αυγά αλλά και νόστιμο κρέας. Το παραδοσιακό τραπέζι των Χριστουγέννων, για παράδειγμα, αποτελείται από κοτόσουπα αυγοκομμένη αποτελούμενη από ντόπια κοτόπουλα.



     Στον αντίποδα, ο Βάλτος έχει μεγάλη παράδοση και στα θαλασσινά, καθότι στα δυτικά η περιοχή βρέχεται από τον Αμβρακικό κόλπο. Στην Αμφιλοχία, το Μενίδι, τη Μπούκα, το Ανοιξιάτικο και το Σπάρτο υπάρχει ακόμα ένας μεγάλος αριθμός από αλιευτικά σκάφη που καθημερινά φέρνουν στα λιμάνια τα ονομαστά για τη νοστιμιά τους ψάρια του Αμβρακικού. Πρωταγωνιστής αναμφίβολα είναι η διάσημη γαρίδα του Αμβρακικού η οποία στην περιοχή είναι γνωστή ως «γάμπαρη», που ζει μόνο στον Αμβρακικό. Ανά εποχή στις ντόπιες αγορές και στα λιμάνια θα βρείτε μεγάλη ποικιλία ψαριών, λιγότερων, ωστόσο από παλαιότερα, αφού την τελευταία κυρίως δεκαετία η υποβάθμιση των υδάτων του έχει μειώσει κατά πολύ αυτόν τον πλούτο.

     Η γαστρονομία του τόπου, ακολουθώντας πιστά τον Μεσογειακό τρόπο διατροφής, ορίζεται κυρίως από την αγροτική παραγωγή και τα προϊόντα που μας δίνει απλόχερα η φύση. Το κλίμα της περιοχής, αρκετά υγρό αλλά χωρίς υπερβολές στις θερμοκρασίες κατά τους καλοκαιρινούς και χειμερινούς μήνες, προσφέρεται για αρκετές καλλιέργειες, όπως και για την εκτροφή οικόσιτων ζώων. Έτσι, στα δυτικά του Βάλτου, από τις πλαγιές του Μενιδίου έως το Ανοιξιάτικο, καθώς και στον κάμπο της Μπούκας και του Λουτρού υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός από ελαιόδεντρα, κυρίως της ποικιλίας Καλαμών, όπου δίνουν μεγάλη παραγωγή σε βρώσιμες ελιές και ελαιόλαδο. Σε μικρότερη έκταση υπάρχουν περιβόλια εσπεριδοειδών και καλλιέργειες για την εκτροφή των κοπαδιών. Στον κάμπο που περιβάλλει τον ποταμό Ίναχο από τον Εμπεσό έως το Μπαμπαλιό ευδοκιμούν καλλιέργειες που προορίζονται κυρίως για ζωοτροφές, όπως τριφύλλι και καλαμπόκι, από το οποίο φτιάχνεται ο περίφημος "Πλαστός".



     Η διατροφή της περιοχής συμπληρώνεται από φρούτα και ξηρούς καρπούς από δέντρα, σε περιορισμένη οικογενειακή παραγωγή: αχλάδια, μήλα, σύκα, ρόδια, σταφύλια, κυδώνια, καρύδια, βερίκοκα, κούμαρα, κεράσια, κορόμηλα, φραγκόσυκα, αμύγδαλα κ.α. όπου εκτός από φρέσκα, κάποια από αυτά μετατρέπονται σε γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες. Η άγρια φύση του Βάλτου με τις πολλές βροχές συντηρεί και έναν μεγάλο αριθμό από άγρια βρώσιμα χόρτα, ζόχια, κοντοτσίπες, ραδίκια, χοιροβότανα και βλήτα. Επίσης στην περιοχή θα συναντήσει κανείς και αρκετά βότανα, κυρίως στους ορεινούς όγκους, όπου κυριαρχεί η μυρωδιά της ρίγανης. Από την άλλη πλευρά, στους αγρούς κυριαρχεί το χαμομήλι το οποίο συλλέγουν οι χωρικοί για αφέψηματα. Σημαντική είναι και η παραγωγή μελιού, με χαρακτηριστικότερο το μέλι από ρείκι, που ζαχαρώνει αρκετά γρήγορα και έχει μια πιο πικρή γεύση σε σχέση με τα υπόλοιπα.

     Ίσως να μην αναφέρθηκαν πολλά από τα προϊόντα που απλόχερα δίνει η φύση μας ή που με κόπο παρασκευάζουν οι συντοπίτες μας Βαλτινοί, παρ’ όλα αυτά όμως ελπίζουμε πως δώσαμε μια αντιπροσωπευτική γεύση από αυτόν τον πλούτο της περιοχής που χαρακτηρίζεται από τα ποικίλα φυσικά τοπία. Ποτάμια, λίμνες, ψηλά βουνά, εύφορες πεδιάδες και αμμουδερές ακρογιαλιές δίνουν προϊόντα που καλύπτουν ολόκληρο το φάσμα της Μεσογειακής διατροφής, σε σχετικά περιορισμένη έκταση γης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΟ BLOG ΜΑΣ

Μεσαιωνικός οικισμός Αμπρακιάς, Στάνος και Καρβασαράς!

Ξεκινάμε άλλη μία ιστορική και πανέμορφη διαδρομή αυτή τη φορά στον πεδινό Βάλτο. Θα επισκεφθούμε ένα μεσαιωνικό χωριό που έπαιξε σημαντικότατο ρόλο τα ...

Παλιό Λουτρό, Παναγιά Ξερακιώτισσα και χωριό Σταθάς!

Ξεκινάμε για ακόμη μία βόλτα σε χωριά και πανέμορφα μοναστήρια του Βάλτου αυτή τη φορά από το εγκαταλελειμμένο Παλιό Λουτρό έως την ιστορική Ντούνιστα, το ση...

Αγία Παρασκευή Σαρδινίων, Μονή Παναγίας Βαρετάδας, Μπαμπαλιό και Λίμνη Καστρακίου!

Σε αυτή τη διαδρομή θα κάνουμε μία βόλτα σε ιστορικά μεταβυζαντινά μοναστήρια του Βάλτου με αξιοθαύμαστη εικονογράφηση, παραδοσιακή αρχιτεκτονική ...