Όταν ήμασταν παιδιά στο χωριό και η γιαγιά μας, από τον Εμπεσό, μας έλεγε ότι μας έφτιαξε χαλβά, αυτό που μας ερχόταν πάντα στον νου ήταν κάτι γλυκιές, αλευρένιες μπουκιές. Αρπάζαμε από μια στο χέρι και τρέχαμε πάλι στην αυλή για παιχνίδι. Ο χαλβάς από αλεύρι και σιρόπι, πασπαλισμένος με κανέλα και ζάχαρη ήταν αυτό που γνωρίζαμε ως χαλβά τότε, στα χωριά του Βάλτου.

Η Νεολαία Θυάμου Αιτ/νίας “Valtos Bikers "παίρνει και φέτος τα Βουνά και σας προσκαλεί να συμμετέχετε στις δράσεις της. Φτάνοντας τα 6 χρόνια , εξελισσόμαστε και για πρώτη φορά ξεκινάμε μια μέρα νωρίτερα για το βουνό το Σάββατο 10 Αυγούστου όπου και θα διανυκτερεύσουμε κάνοντας κάμπινγκ στο βουνό.

Ο δρόμος συνεχίζει "φιδίσιος" στην πλαγιά του βουνού ψηλά πάνω από τον Αχελώο. Λίγο πριν από το χωριό Περδικάκι πέφτουμε στο πρώτο "μπλόκο". Πάνω από ένα παλιό πέτρινο μαντρί, στη μέση του δρόμου, ένα κοπάδι από κατσίκια και αγελάδες αναπαύεται. Μάλιστα δεν ενοχλούνται καθόλου από την παρουσία μας και από το αυτοκίνητο. Μας κοιτούν περίεργα σαν να καταλαβαίνουνε ότι δεν είμαστε ντόπιοι και κινούνται αργά, ίσως και λίγο ενοχλημένα, προς την άκρη του δρόμου. Θα ακολουθήσουν πάρα πολλές ακόμη συναντήσεις με κοπάδια στον δρόμο, και όλες θα έχουν μια ξεχωριστή χάρη. Στην περιοχή εκτρέφεται μία ιδιαίτερη, προστατευόμενη φυλή αγελάδος, η ελληνική βραχυκερατική. Είναι μικρόσωμες με φάτσες σαν από καρτούν, ενώ πολλά από τα μικρά τους μοιάζουν σαν μικροί βίσσωνες. Κάθε συνάντηση μαζί τους ήταν μοναδική.

Πριν από λίγα χρόνια η διαδρομή από το Περδικάκι έως το Πατιόπουλο ψηφίστηκε ως μία από τις πιο επικίνδυνες διαδρομές του κόσμου. Τότε στον Τουριστικό Οδηγό του Βάλτου αναδημοσιεύσαμε ένα σχετικό άρθρο, το οποίο μάλιστα έγινε και ένα από τα πολυδιαβασμένα του blog μας.

Οι μουρμούρες είναι ψάρια που προτιμούν βυθό με άμμο και εδώ στον Αμβρακικό είναι σε αφθονία. Είναι ψάρι εκλεκτό που μάλιστα σε πολλές περιοχές το λένε και βασιλόψαρο. Στον Αμβρακικό αλιεύεται σχεδόν ολόκληρο τον χρόνο και συνήθως το μέγεθός του κυμαίνεται στα 15 με 20 εκατοστά.

Το άνοιγμα της διαδρομής στο βράχο είναι σαν το καλό κρασί. Θέλει κατάλληλο χρόνο, εμπειρία και σωστά υλικά! Τριάντα μέτρα ατόφιας αδρεναλίνης με περίμεναν να τα κατεβώ. Αυτό είναι το rappel εξήγησα στον κυρ Βασίλη. Η κατάβαση με σχοινί από ύψος. Δεν ξέρω αν τρόμαξε, εγώ πάντως το απόλαυσα σε κάθε του μετρό. Η επαφή με το πέτρωμα εκατομμύριων ετών σε κάνει να ανατριχιάζεις!

Το Hikers Outdoor Sports Camp θα διαρκέσει 4 ημέρες και οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τους εαυτούς τους σε διάφορα extreme sports και όχι μόνο. Ορεινό Βάλτο

Κάθε χρόνο στις 30 Ιουνίου γιορτάζουμε την ημέρα Αστεροειδών. Φέτος σκεφτήκαμε πως η ιδανικότερη περιοχή για μια τέτοια γιορτή είναι η Κοιλάδα του Αχελώου, και αποφασίσαμε να διοργανώσουμε μια Αστροβραδιά, στην μαγευτική αυτή Κοιλάδα, κάτω από ένα έναστρο ουρανό, στις Λάκες Αχελώου (Ρεσόρια) κοντά στην Επαρχιακή οδό που συνδέει τον Εμπεσό με το Περδικάκι.

Λίγο έξω απ’ την Μαλεσιάδα, στο δεξί μας χέρι υψώνεται μια πινακίδα η οποία αναγράφει "Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου". Απέναντι, ένας χωμάτινος δρόμος που οδηγεί στο ξωκλήσι το οποίο κάποτε, κάθε Κυριακή, αποτελούσε σημείο συνάντησης εκατοντάδων πιστών απ’ όλη την περιοχή μεταξύ αυτών και των κατοίκων της παλιού χωριού της Μαλεσιάδας που βρίσκεται δίπλα του. Σήμερα η 20η Μαΐου, μέρα εορτής του Αγίου, όπου όλοι οι κάτοικοι του νέου πια χωριού, μαζεύονται για να γιορτάσουν και να κάνουν το καθιερωμένο πανηγύρι, έρχεται να θυμίσει λίγο αυτή τη ζωντάνια μιας άλλης εποχής. Πως είναι όμως η ζωή στο ξωκλήσι τις μέρες που δεν υπάρχουν επισκέπτες

Οι αρχικές μαρτυρίες πως μπορούσες από κει να δεις όλες τις κορυφές των γειτονικών βουνών και ενδεχομένως τις υπόλοιπες πυραμίδες επιβεβαιώθηκαν. Κάνοντας ένα γύρο απ’ την πυραμίδα είχαμε τη δυνατότητα να δούμε αποστάσεις που απέχουν μεταξύ τους 30 χιλιόμετρα απ’ την λίμνη Μπαμπαλιού μέχρι το Πατιόπουλο.